مهناز هدایتی / پنل دوم کنفرانس بروکسل: بررسی مساله هسته‌ای ایران

http://www.iranglobal.info/nhttp://

کنفرانس بروکسل شورای انتقالی قدرت درایران

http://www.iranglobal.info/node/10117

.

www.alborznews.eu/index.php/2012-07-28-16-01-39/level-22/124-neshasthaye-shoma3.html?showall=1&limitstart=ode/8203

http://www.iranglobal.info/node/8186

 

 چاپ  ايميل

یکشنبه, ژوئیه 8, 2012 – 00:25

پنل دوم کنفرانس بروکسل: بررسی مساله هسته‌ای ایران نوشته شده در ژوئیه 7, 2012 پنل دوم از روز نخست کنفرانس بروکسل تحت عنوان «میزگرد در مورد مساله هسته‌ای ایران» به بررسی این پرونده و شرایط کنونی و افق آن اختصاص داشت. در این پنل؛ مارک فیتس پاتریک، رضا تقی‌زاده، اتو لانگی، هانس بلیکس و بهروز بیات سخنرانی کردند. مارک فیتس پاتریک دیپلمات سابق وزارت خارجه آمریکا و کارشناس آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در سخنان خود ضمن ابراز همدردی با مردم ایران که آثار تحریم‌های جهانی بر آنها محسوس است، گفت: «هنوز سندی وجود ندارد که نشان دهد ایران به سلاح هسته‌ای دست یافته است. در عین حال هیچکس مخالف استفاده صلح‌آمیز ایران از انرژی هسته‌ای نیست؛ ولی همچنان که ایران هم قبول دارد یکی از استفاده‌ها از انرژی هسته‌ای؛ استفاده استراتژیک و راهبردی است و ادامه چنین سیاستی در آینده نزدیک می‌تواند موجب جنگ شود. اهمیت این موضوع کمتر از آنچه هست که نشان داده می‌شود».

 

به گفته فیتس پاتریک: «امروز ایران به اندازه کافی اورانیوم با غلظت کم تولید کرده که برای ساخت 4 یا 5 بمب کافی است. از دیدگاه مهندسی و فنی اگر ایران همچنان که خودش می‌گوید، یک نیروگاه هسته‌ای دیگر ساخته و راه‌اندازی کند بسیار خطرناک خواهد بود. ذخیره اورانیوم غنی شده ایران 60 درصد در هر ماه افزایش دارد و تعداد سانتریفیوژها بالا رفته است. عجیب است که شهر قم که تا کنون به عنوان یک شهر مذهبی و مرکز تشیع شناخته شده بود، امروز به عنوان مرکز انرژی هسته‌ای شناخته می‌شود». وی افزود: «اورانیوم غنی شده 20 درصدی ایران برای ده سال کار رآکتور کافی است و هیچ یک از اقدامات مثل حملات سایبری و تحریم‌ها نتوانسته جلوی این حرکت و اقدام ایران را بگیرد. گزارش‌ها نشان می‌دهد که ایران بر مساله تسلیحات هسته‌ای نیز فعالیت می‌کرده است. سخت است امروز بگوییم ایران با چه سرعتی می‌تواند برنامه خود را فعال کرده و به اوج برساند. برآورد من و ناظران دیگر بر این است که ایران فرصتی یک ساله نیاز دارد و تولید یک سلاح هم برایش کافی نیست بلکه باید چتر بزرگی از سلاح داشته باشد و این همه فعالیت برای یک بمب نیست. در عین حال تماس‌ها تا امروز برای راه حل پیدا کردن نبوده، بلکه با این هدف صورت گرفت که اطمینان پیدا کنیم. ایران اگر تمام ذخیره خود را نیز به خارج ارسال کند، فایده‌ای نخواهد داشت؛ زیرا ذخیره دیگری را داراست». فیتس پاتریک گفت: «50 درصد خطر وجود دارد که در ماه سپتامبر یک عملیات نظامی علیه ایران صورت گیرد. مساله اطمینان مطرح است و باید ایران طرف مقابل خود را مطمئن کند که تلاش‌های هسته‌ای‌اش برای دستیابی به فن‌آوری صلح‌آمیز است و هدف از آن تولید کلاهک هسته‌ای نیست». وی در پایان گفت: «به نظر من که دیپلمات بوده‌ام، استفاده از تبادل نظرها بخشی از راه حل نهایی می‌تواند و حکومت ایران باید بداند ما حقوق آنها را به رسمیت می‌شناسیم. این وضعیت باراک اوباما و سیاست غرب نیست که مانع از پیشرفت چانه‌زنی‌ها می‌شود؛ بلکه این وضعیت داخلی خود ایران است که این شرایط را پیش آورده است». رضا تقی‌زاده به عنوان دومین سخنران، گفت که اراده ایران و هدفش برای رسیدن به سلاح هسته‌ای از طریق تمام راه‌ها و تماس با پاکستان برای ایجاد یک تغییر استراتژیک در منطقه است. وی گفت: «ایران دو راه را دنبال کرده است: یکی راه پلوتونیوم و دیگری غنی‌سازی و این راه دوم بود که در نزدیکی اصفهان و اراک (آنطور که می‌گویند) توسط سازمان مجاهدین برملا شد و داستان از آنجا آغاز شد.

گزارش نهایی دومین کنفرانس پیشبرد اتحاد برای دموکراسی

دومین کنفرانس پیشبرد اتحاد برای دمکراسی در ایران در تاریخ 17 و 18 تیرماه 91 (7 و 8 جولای 2012) در شهر بروکسل پایتخت بلژیک با حضور گروهی از کوشندگان برقراری دمکراسی در ایران تشکیل شد. این کنفرانس بر دستاوردهای کنفرانس استکهلم دائر بر ضرورت وفاق ایرانیان برای نفی استبداد، نفی هرگونه تبعیض و نقض حقوق بشر، دمکراسی بر مبنای جدایی نهاد دین از دولت و انتخابات آزاد بر اساس معیارهای بین المللی تاکید کرد.

شرکت کنندگان در کنفرانس با بزرگداشت یاد جان‌باختگان راه آزادی و تجلیل از زندانیان سیاسی و با تاکید بر نفی حمله نظامی خارجی و ماجراجویی های خطرناک جمهوری اسلامی، از هیئت برگزار کننده خواستند تا برای تداوم گفت و گوها، کنفرانس بعدی را با جمع بزرگ‌تری از کوشندگان برقراری دموکراسی در ایران تشکیل دهند و موضوعات مطرح شده در این نشست را به صورت طرح‌هایی عملی برای بحث در کنفرانس بعدی آماده سازند.

شرکت‌کنندگان آمادگی خود را برای همکاری در تدوین این طرح های عملی اعلام کرده و از هیئت برگزار کننده خواستند تا ضمن تماس با اتحادیه اروپا بخواهند تا فشار جامعه جهانی بر رژیم ایران در جهت رعایت حقوق بشر برای مردم ایران باشد.

امضاکنندگان:

1.اختر قاسمی

2.آرام اشرافی

3.آریا قجر، ‌

4.بیت‌الله بی‌نیاز

5.جمشید امیری

6.جمشید طاهری‌پور

7.جمشید نعمتی

8.جواد خادم،

9.حسن شریعتمداری

10.حسین باقرزاده

11.حسین علوی

12.حسین علیزاده

13.خالد حسن‌پور

14.ذبیح‌الله حجت‌نژاد

15.رامین پرهام

16.رحمان تیموری

17.رضا تقی‌زاده

18.رضا سلیمانی

19.ژاله توکلی

20.سیامک مدرسی

21.شاهرخ وزیری

22.شهران طبری

23.شهریار آهی

24.شهلا بهاردوست

25.شهلا فرید

26.عبدالله مهتدی

27.علیرضا نوری‌زاده

28.فریدون احمدی

29.کاکو علی‌یار

30.کاوه آهنگری

31.کریم شامبیاتی

32.کورش صحتی

33.کیانوش توکلی

34.کیانوش سنجری

35.لیلی نبوی

36.ماشالله سلیمی

37.محسن خاتمی

38.محسن سازگارا

39.محمد محمدی

40.محمدجواد اکبرین

41.مژگان کاهن

42.منوچهر فرح‌بخش

43.منوچهر مقصودنیا

44.مهدی خرازی

45.مهناز هدایتی

46.ناصح فریدی

47.ناصر بلیده‌ای

48.ناهید بهمنی

49.ناهید حسینی

50.نوشابه امیری

51.هوشنگ اسدی

52.یزدان شهده‌ایی

http://www.iranglobal.info/node/10117

کنفرانس بروکسل شورای انتقالی قدرت درایران

Advertisements